معماری نئوکلاسیک چیست؟

Home>مقالات>معماری نئوکلاسیک چیست؟

معماری نئوکلاسیک چیست؟

معماری نئوکلاسیک به سبکی از معماری که در طی احیای معماری کلاسیک یونان و روم بنا شدند، گفته می ‌شود که در حدود سال 1750 آغاز شده و در قرن 18 و 19 به اوج شکوفایی خود رسیدند. معماری نئوکلاسیک با چندین ویژگی خاص از جمله: مقیاس بزرگ، فرم های هندسی ساده، جزئیات یونانی (به ویژه دوریک) یا رومی، ستون های دراماتیک و دیوارهای خالی، مشخص می شود. سه نوع سبک معماری نئوکلاسیک شامل معبد، پالادیان و بلوک کلاسیک می باشد. در حالی که معماری احیای یونان از عناصر کلاسیک مختلف، مانند ستون ‌هایی با جزئیات دوریک، یونی، یا کورنتی استفاده می‌ کند، سبک نئوکلاسیک با احیای کل مقیاس حجم ‌های کلاسیک و اغلب در مقیاس بزرگ مشخص می ‌شود. برخی از معروف ترین و به راحتی قابل تشخیص ترین ساختمان های سازمانی و دولتی در اروپا و ایالات متحده از جمله کاخ سفید، به سبک نئوکلاسیک ساخته شده اند و یک بازسازی ساختمان(دوره بازسازی ساختمان) موفق بوده است.

تاریخچه معماری نئوکلاسیک

هنگامی که در اروپا در دهه 1750، معماری نئوکلاسیک آغاز به کار کرد، در واقع واکنشی بود به افراط و تزیینات سبک روکوکو در اروپا که از حدود سال 1730 رایج شده بود. علاوه بر این، کشف ویرانه های باستان شناسی در نقاط مختلف دنیا، علاوه بر این که جهانیان را مجذوب خود کرده بود، به سازندگان و معماران نیز الهام بخشید تا سبک ‌های ساختمانی یونان و روم باستان را مطالعه، قدردانی و در نهایت احیا کنند.

سبک ساختمان‌های نئوکلاسیک در طول قرن ‌های 18 و 19، خصوصا در اروپای مرکزی، بریتانیا و ایالات متحده و همچنین آمریکای لاتین به اوج شکوفایی خود رسید. کاترین کبیر (96-1762)، با استقبال بلندپروازانه خود از ساخت و ساز به سبک نئوکلاسیک، سنت پترزبورگ در روسیه را تا حد زیادی به یک پایتخت بزرگ اروپایی تبدیل کرد. تا سال 1800، بریتانیا نیز به طور کامل معماری نئوکلاسیک را که توسط معماران برجسته ای مانند رابرت آدام و جان سوان رهبری می شد، پذیرفت.

به طور کلی، سبک نئوکلاسیک بخشی از یک جنبش گسترده‌ تر در میان مردم و رهبران سیاسی این دوره برای تقلید از سبک حکومت ‌داری جمهوری ‌های یونان باستان و روم بود. معماران آمریکایی شروع به طراحی اجرای ساختمان ‌های دولتی کردند(دوره اجرای ساختمان) تا همان دورانی است که آرمان ‌های ملت جدیدشان بر آن بنا شده بود را بازسازی کنند. ساختمان ‌های عمومی مشابه در سراسر اروپا پس از انقلاب فرانسه رشد کردند، زیرا اروپا نیز تلاش می‌کرد تا اصلاحاتی را انجام دهد که منجر به تشکیل دولت ‌های مردمی بیشتری شود.

اجزا و عناصر معماری نئوکلاسیک

ساختمان و بناهای نئوکلاسیک، با استفاده از موارد زیر خود را از سایر بناها در سبک های دیگر، متمایز می کنند:

  • فقدان تزیینات: هم طراحی بیرونی و هم داخلی نئوکلاسیک با فقدان اسراف یا تزیین مشخص می شود. معماران آن دوره به دنبال پاسخ دادن به سبک روکوکو که تاکید بسیاری بر فرم و زرق و برق داشت، بودند. این سازه ‌ها ممکن است سر به فلک کشیده و پیچیده باشند، اما طراحان آن ‌ها نیازی به ایجاد کار و تزئینات اضافی احساس نمی‌ کنند.
  • ستون های بلند: شاید هیچ چیز به اندازه وجود ستون های سر به فلک کشیده، معماری کلاسیک و احیای متعاقب آن را به ذهن نمی آورد. این ستون ‌ها اغلب در سه نوع یونی، دوریک و کورنتی، به کار می روند که هر کدام از نظر سبک و فرم تغییرات خاص خود را ایجاد می کنند.
  • سقف مرفع قابل توجه: سقف های نئوکلاسیک از شاخص ترین ویژگی های این ساختمان ها هستند. روتونداهای داخلی آن ها – اتاق های دایره ای شکل با سقف های گنبدی، فرصتی را برای خیره شدن به سمت بالا و دیدن ارتفاع یک ساختمان از داخل فراهم می کند. در بیرون نیز اغلب سازه‌ های مثلثی شکلی که نوارهای مستطیلی بلندی داشته و حکاکی‌ها و مجسمه ‌ها را نشان می ‌دهند، قابل مشاهده اند.

از دیگر ویژگی های سبک نئوکلاسیک می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • حجم های بزرگ مقیاس
  • اشکال هندسی ساده
  • ستون های دراماتیک
  • جزئیات یونانی یا رومی دوریک

اجزای نئوکلاسیک

انواع معماری نئوکلاسیک

همانگونه که گفتیم معماری نئوکلاسیک دارای سه تغییر اصلی است و در سه نوع کلی بنا می شود:

  • ساختمان‌ های به ‌سبک معبد از معابد باستانی، مانند پانتئون پاریس، بر اساس پانتئون رم و موزه بریتانیایی با الهام از یونان در لندن، الهام گرفته شدند.
  • ساختمان ‌های پالادیایی که از ویلاهای معمار ایتالیایی قرن شانزدهم رنسانس، آندره آ پالادیو، الهام گرفتند. خود او نیز غالبا از ساختمان ‌های یونان و روم باستان الگو گرفته بود. در بریتانیا، رابرت آدام، به خاطر خانه های روستایی پالادیایی خود به شهرت رسید. در ایالات متحده نیز، کاخ سفید و ساختمان کنگره ایالات متحده مشهورترین نمونه های پالادیایی از سبک نئوکلاسیک هستند.
  • ساختمان ‌های بلوکی کلاسیک که به شکل مستطیل یا مربع هستند و اغلب با سقف‌ های مسطح و بیرونی که ستون‌ ها یا طاق‌ های تکراری را به نمایش می ‌گذارند، تزئین می شوند. بناهایی که در سال های 1843 و 1850 توسط معمار فرانسوی هنری لابروست ساخته شد، به عنوان یک شاهکار این سبک از نئوکلاسیک، شناخته می شود. و خانه اپرا در پاریس که توسط چارلز گارنیه طراحی شده است نیز، یکی از مشهورترین نمونه های سبک نئوکلاسیک بلوکی در جهان است.

طراحی داخلی مدرن نئوکلاسیک

یکی از محبوب ترین گرایش های زمان ما، طراحی داخلی مدرن نئوکلاسیک است. با این حال، زیبایی چشمگیر آن ریشه در عصر عقل در قرن هجدهم دارد. در این دوره هنرمندان و فیلسوفان به سنت کلاسیک تفکر عقلانی و اعتدال روی آوردند. دلیل آن هم این بود که می خواستند از ماهیت سطحی و زودگذر طراحی روکوکو دور شوند. در نتیجه، فضاهای داخلی از تزئینات بیش از حد به سمت تقارن و طرح‌ های کم‌ رنگ حرکت کردند. به همین سبب است که حداقل جزئیات تزئینی و معماری، مانند ستون ‌ها و قرنیزهای دقیق، در مرکز توجه قرار گرفتند. دگرگونی ‌های طراحی مدرن نئوکلاسیک همچنین دارای برخی عناصر معاصر هستند که فضاها را لوکس تر می کند.

سبک نئوکلاسیک در طراحی داخلی

طراحی داخلی نئوکلاسیک ریشه در تاریخ معماری دارد و جذابیت های بصری زیادی دارد. در همه ما گرایش های بسیاری به سمت معماری کلاسیک وجود دارد و سبک نئوکلاسیک این گرایش را در عصر مدرن تامین می کند. سبکی سرشار از تقارن، دقت و مقیاس که به طراحی داخلی مدرن نئوکلاسیک، محبوبیت دو چندان می بخشد. برای آنکه بیشتر درباره طراحی داخلی نئوکلاسیک بدانیم، ابتدا باید به سراغ تاریخچه آن در معماری برویم.(برای شرکت در دوره طراحی داخلی میتوانید با مشاوران ما در ارتباط باشید)

سبک مدرن نئوکلاسیک

عناصر طراحی داخلی نئوکلاسیک

اولین قدم برای ایجاد یک طراحی داخلی نئوکلاسیک جذاب، یادگیری ویژگی های آن است. قطعا فضای کلی آن شبیه به طراحی داخلی سنتی خواهد بود. به علاوه، این سبک همچنین معماری جاودانه و طراحی لوکس معاصر را نیز در بر می گیرد. طراحی های داخلی مدرن و نئوکلاسیک عناصر مشابهی دارند. اما تفاوت آن ها، اصلی در استفاده معاصر ما از مبلمان باریک و رویکرد مینیمالیستی به ظاهر است. با این وجود، در اینجا عناصر اصلی طراحی داخلی نئوکلاسیک را بیان می کنیم:

  • تاکید بر خطوط افقی و عمودی
  • مبلمان و آثار هنری بی زمان
  • چیدمان متقارن و عناصر تزئینی هندسی
  • جزئیات معماری کلاسیک، مانند ستون‌ های یونانی و سقف ‌های بلند
  • چیدمان های جادار با مبلمان گزینشی، با اندکی تکیه بر مینیمالیسم مدرن
  • پنجره ها و آینه های بزرگ که اجازه می دهد نور زیادی به اتاق ها وارد شود

طراحی داخلی(دکوراسیون) خانه به سبک نئوکلاسیک

اجرای سبک دکوراسیون نئوکلاسیک در خانه، از اتاق نشیمن گرفته تا حمام، قطعا نیازمند دانش و اندکی تجربه است. با این حال، ما در اینجا تلاش خواهیم کرد تا اصول اولیه و مهمی که می تواند شما را در این مسیر یاری کنند، معرفی کنیم:

انتخاب رنگ ها:

طراحی داخلی مدرن نئوکلاسیک، به طور کلی، منعکس کننده پالت رنگ های اصلی است. در این سبک، رنگ های خاکستری، آبی، سبز و زرد کم رنگ و ملایم اغلب با رنگ های سفید و کرم همراه می شوند. اغلب طرح ‌ها از کنتراست و تضاد پایینی برخوردارند، با این حال، می‌توانند برای تاکید بر برخی از عناصر طراحی، دارای سایه ‌های برجسته، مانند مشکی، نقره ‌ای یا طلایی باشند. نتیجه این انتخاب رنگ، یک فضای لوکس و در عین حال لطیف است.

توجه به پرده ها:

طراحی داخلی نئوکلاسیک دارای ویژگی های معماری قوی است و گاهی اوقات، تعدیل برخی جنبه ها، راه خوبی برای متعادل کردن ظاهر است. به همین دلیل است که پرده ها برای پنجره های بزرگ و سقف های بلند در این سبک، ضروری هستند. پرده‌ ها علاوه بر کارکرد ظاهری خود مانند پوشاندن نور و حفظ دما، می‌توانند نفش موثری بر تاکید بر مقیاس نسبت‌ های نئوکلاسیک نیز داشته باشند. برای داشتن یک انتخاب درست، باید پرده‌ هایی استفاده شوند که از سقف تا کف را به خوبی پوشش می دهند. به نحوی که بر زمین آویزان شده یا بخشی از آن روی سطح زمین قرار گیرد. همچنین، پارچه های سنگین مانند کتان، مخمل، ابریشم یا ابریشم مصنوعی، که بهترین کیفیت را دارند، می توانند گزینه مناسبی برای پرده های نئوکلاسیک باشند. پرده ها همچنین می توانند گزینه مناسبی برای حفظ تقارن فضای نئوکلاسیک باشند.

دکور و تزئینات:

اگرچه طراحی داخلی نئوکلاسیک، به طور کلی فضایی مجلل را بازنمایی می نماید، اما در دکوراسیون از آن، خودداری می کند. طراحی داخلی نئوکلاسیکف به عنوان سبکی به نفع اعتدال، تنها با افزودن قطعاتی که ارزش را به ارمغان می آورد، اتاق ها را به شکلی متعادل تزئین می کند. ظروف چینی، مجسمه ‌ها، گلدان ‌های هندسی و آینه ‌ها به خوبی در دکوراسیون نئوکلاسیک در اتاق ‌های نشیمن و فراتر از آن قابل استفاده هستند. اما در هنگام تزیین منزل، در انتخاب دکوراسیون دقت کنید. مواردی را انتخاب کنید که نه تنها فضا را بهبود می بخشد، بلکه ارزش قدردانی را نیز دارند. به عنوان مثال، یک گلدان خیره کننده با یک دسته گل سرسبز به تنهایی بهتر از یک چیدمان به هم ریخته عمل می کند. همین امر در مورد آثار هنری یا دکور برجسته نیز صادق است.

توجه به جزئیات معماری:

در صورتی که طراحی به سبک نئوکلاسیک را از ابتدا شروع کرده اید، بهتر است ویژگی های معماری نئوکلاسیک را نیز پیس از طراحی داخلی، به آن اضافه کنید. از جمله دیوارهای بلند، پنجره‌ های بزرگ، ستون ‌ها و فضاهای بزرگ و… این موارد قطعا یک فضای ایده‌آل برای طراحی داخلی ایجاد خواهد کرد. علاوه بر این، کف ‌های روکش ‌شده با سنگ مرمر را نیز در نظر بگیرید تا ظاهری گران ‌قیمت اما لطیف را به فضا ببخشید.

استفاده از آینه ها:

آینه ها در طراحی داخلی به سبک نئوکلاسیک عملکردی دوگانه دارند. از یک طرف، به عنوان یک دکوراسیون عالی، به همان اندازه ظریف و پیچیده عمل می کند. علاوه بر این، استفاده از آینه های متعدد می تواند تقارن را افزایش داده و همچنین نور اتاق را چند برابر کند. قاب تزئینی آینه ها نیز برای ایجاد ظاهری ظریف در طراحی نئوکلاسیک می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

انتخاب کفپوش مناسب:

یک فرش یا کفپوش مناسب، دقیقا همان چیزی است که برای تکمیل فضای داخلی خانه نئوکلاسیک به آن نیاز است. فرش، نه تنها بر زیبایی فضا خواهد افزود، بلکه انعکاس اتاق های بزرگ با کف سخت در سبک نئوکلاسیک را به خوبی نشان می دهد. علاوه بر این، یک فرش مدرن مخملی می تواند گرما را نیز در فضا دو چندان کرده و تا حدودی سبک کلاسیک را احیا کند.

تقویت مقیاس فضا در نئوکلاسیک:

یکی از زیباترین جنبه ها در طراحی داخلی به سبک نئوکلاسیک مدرن، عظمت آن است. از این رو، هر چیزی که بتواند بر این عظمت تاکید را یا آن را افزایش دهد، مهم است. می‌توانید از ابزارهای بصری برای افزایش وسعت اتاق استفاده کنید. برای مثال، رنگ های روشن می‌ توانند فضا را بزرگ ‌تر نشان دهند، به‌ویژه زمانی که با یک کفپوش کم رنگ جفت شوند. از سوی دیگر، اشیاء عمودی، خطوط یا ستون ‌ها می ‌توانند اتاق را بلند و باشکوه جلوه دهند. همچنین می ‌توانید با استفده از نورپردازی مناسب، عمق و وسعت فضا را به حداکثر برسانید.

تمرکز بر تقارن:

گفتیم که تقارن یکی از عناصر اصلی طراحی داخلی قرن 18 و مدرن نئوکلاسیک است. چنین ساختاری در طراحی قطعا می‌ تواند رسمی و در عین حال آرامش ‌بخش نیز باشد. چرا که ذهن را به گروه ‌بندی منطقی می کشاند. چیدمان مبلمان متقارن با دو میز در طرفین و یک جفت صندلی استراحت که در اطراف یک شومینه قرار گرفته ‌اند، گزینه های مطلوبی برای تزریق تقارن خواهند بود. از طرف دیگر، می توانید تعادل را از طریق جزئیات ساختاری نئوکلاسیک، مانند قالب‌گیری دیوار، پنجره‌ ها یا نورپردازی افزایش دهید.

4.6/5 - (16 امتیاز)
نویسنده |2023-07-23T16:14:35+03:3011 مارس 2023|مقالات|
Subscribe
Notify of
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x
24ساعته پاسخگوی شما هستیم