پلان ها، طرح هایی هستند که یک نمایش گرافیکی از شکل ظاهری بناها پس از ساخت ارائه می دهند و توسط معماران و طراحان، برای ساخت انواع ساختمان ها به کار می روند. این پلان های ساختمانی، همچنین برای تخمین هزینه یک پروژه و تهیه بودجه آن نیز مفید خواهند بود. از این رو، یک بنا، در حال بازسازی ساختمان باشد یا چه در حال ساخت باشد، به یک پلان یا طرح از پیش آماده نیاز دارد، تا سازندگان را در طول پروژه راهنمایی کند.
انواع طراحی پلان ساختمان
آنچه در این مطلب می خوانید:
طراحی مجموعه پلان های ساختمان، زمانی شروع می شود که یک مالک یا پیمانکار با ایده ای برای ساخت یا تغییر اجرای ساختمان با معمار همکاری می کند.(برای شرکت در دوره اجرای ساختمان میتوانید با مشاورین ما در ارتباط باشید). این پلان ها، با توجه به جزئیات و پیچیدگی های خاص یک پروژه، انواع مختلفی دارند که توسط معمار برای درک آسان و کار روان طراحی می شود. در ادامه به انواع طراحی پلان می پردازیم:
پلان محوطه (Site Plan):
پلان موقعیت، به ترسیم جزئیات جامع ساختمان یا بنا می پردازد و نمایانگر کل پلان یک ساختمان است. مرزها و حوزه اختیارات و میزان دسترسی به موقیعت و سازه های مجاور، جزو مواردی است که در پلان موقیعت، نشان داده می شود. پلان موقیعت، همچنین به ترسیم تمام اتصالات خدماتی مانند خطوط زهکشی و فاضلاب، تامین آب، کابل های برق و ارتباطات، روشنایی بیرونی و… می پردازد. این طراحی ها، باید با کدهای توسعه محلی، از جمله محدودیت در مکان های تاریخی مطابقت داشته باشند که اغلب به عنوان یک توافقنامه قانونی، برای مجوز ساخت و ساز از ارگان های دولتی، قابل دسترسی می باشد. از این رو، لازم است که پلان موقعیت، توسط یک متخصص دارای مجوز مانند معمار، مهندس، مهندس ناظر یا نقشه بردار زمین انجام شود.
پلان طبقه (Floor Plan):
پلان، به طور کلی، به معنای نمایی از بالای هر ساختمان یا شی است. پلان طبقه، یکی از اساسی ترین نمودارهای معماری است که از نمای بالا، چیدمان فضاها در ساختمان را همانند نقشه نشان می دهد، اما چیدمان را در سطح خاصی از ساختمان ترسیم می کند. پلان طبقه یا پلان کف، طرحی عمودی از یک شی بر روی یک صفحه افقی است که برشی از ساختمان را نشان می دهد. این، پلان، نشان دهنده دیوارها، پنجره ها، درها و سایر ویژگی ها مانند پله ها، یراق آلات و حتی مبلمان نیز می باشد.
پلان ارتفاع:
پلان مرتفع، یک طرح پیش نمایشی است که یک طرف ساختمان را نشان می دهد. هدف از ترسیم پلان مرتفع، نشان دادن ظاهر تمام شده یک قسمت معین از بنا و ارائه ابعاد ارتفاع عمودی است. این پلان، اغلب به 2 نوع تقسیم می شود:
ارتفاع خارجی:
ارتفاع خارجی، اشاره به نمای بیرونی ساختمان دارد. این طرح، شامل جزئیات پایانی، ارتفاع طبقه و برآمدگی های موجود می شود. ارتفاعات بیرونی می توانند در قالب نقشه های دو بعدی یا سه بعدی، طراحی شوند. نقشه های دو بعدی، اغلب با اندازه گیری های ثبت شده روی طرح، رابطه بین عناصر بیرونی مانند درها و چراغ ها و… را نشان می دهند. نقشه های دو بعدی همچنین می توانند به انواع مختلف آجر، سنگ و رنگ اشاره کنند، بنابراین می توان جای دقیق قرارگیری متریال را در آن مشخص کرد.
ارتفاع داخلی:
ارتفاعات داخلی از نظر هدف بسیار شبیه به ارتفاعات خارجی هستند. ارتفاعات داخلی، هنگام ساخت فضایی مانند آشپزخانه یا حمام، که نیاز به تجسم عناصر داخلی دارد، می توانند بسیار مفید واقع شوند. معمولا نقشه های داخلی به صورت سه بعدی طراحی می شوند تا مبلمان را نیز در فضای مورد نظر، نشان دهند.
پلان منظره:
یک خانه یا ساختمان مطلوب، اغلب دارای یک فضای سرسبز در مجاورت آن است که زیبایی ظاهری ساختمان را افزایش می دهد. استخدام یک راح فضای سبز، برای زیباسازی فضای بناها امروزه رواج فراوان یافته است.
اهمیت طراحی پلان در طراحی ساختمان
پلان در واقع زبانی است که در معماری و ساخت و ساز، به منظور برقراری ارتباط با فضاها و به دست آوردن دید کلی از سازه به عنوان یک کل یا جزئی از فضا استفاده می شود. پلان، نمایی مانند آنچه یک پرنده از بالا و از کل سازه می بیند، ارائه می دهد. این یک نمای کلی مقیاس شده از یک اتاق یا ساختمان است که توسط یک معمار ترسیم می گردد و رابطه بین اتاق ها، مبلمان، فضا ها و خطوط ابعادی را نشان می دهد. همچنین به عنوان یک رسانه مهم ارتباط بین معمار، سازنده و کارفرما عمل می کند و می تواند تجزیه و تحلیل فنی سازه و اندازه گیری های دقیق محاسباتی مورد نیاز در محل و همچنین اطلاعات مربوط به مشخصات منطقه را در اختیار کاربر نهایی قرار دهد. از این رو، طراحی پلان در طراحی ساختمان از اهمیت ویژه ای برخوردار است که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد:
بصری کردن ایده ها:
مهم ترین مزیت طراحی پلان این است که پلان به شکل یک رسانه عالی، برای تجسم ایده های معمار در واقعیت، عمل می کنند. این تجربه بصری، احساسی از واقعیت را به کاربر داده و به عنوان یک راهنما عمل می کند.
راهنمایی سازندگان:
پلان به عنوان یک راهنمای مفید برای کارگران و پیمانکاران در محل و همچنین برای کاربر نهایی که فضا را خریداری می کند، عمل خواهد کرد. افراد شاغل در محل از پلان برای دقیق تر کردن فضاها استفاده می کنند و به عنوان یک ابزار بسیار مفید برای کاربر نهایی برای بررسی مشخصات منطقه و فضا قبل از پرداخت هزینه قابل استفاده است. از این رو، طراحی پلان، به کاهش خطاها در حین ساخت کمک می کند. پلان، به کارگران کمک می کند تا به چک لیست ابعاد و مواد مراجعه کرده و سفارش مواد را برای آن ها آسان تر کند. آن ها همچنین به حفظ سهولت ارتباط بین مهندسان و کارگران در محل که روند ساخت و ساز را تثبیت می کنند، کمک می کند. علاوه بر این، طرح پلان، می تواند، به حفظ زبان مشترک ارتباط بین مقامات مختلف دولتی برای تایید و مهندسان در محل بی انجامد.
کمک به کاهش خطاها:
پلان، تمام ابعاد دقیق و محل قرارگیری ستون ها را به طور کامل با اندازه گیری های حساس، نشان می دهد و آن را به یک طرح اولیه تایید شده کامل، برای شروع ساخت، تبدیل می کند. این کمک می کند تا تعداد خطاهای موجود در ساخت کاهش یابد و تغییراتی که باید قبل از اجرای طرح ایجاد شوند را پیش بینی کند. طرح پلان را می توان به تعداد دفعات مورد نیاز کارفرما در مرحله طراحی تغییر داد و از این رو خطاهای نهایی را کاهش داد و روند ساخت و ساز را برای مهندس سریعتر و آسان تر کرد.
کمک به کسب رضایت مشتری:
تنها مدرک روی کاغذ پروژه برای مشتری پلان است که پس از اتمام پروژه، بتواند طرح را در واقعیت تایید کند. از این رو، به عنوان یک تاییدکننده حیاتی، رضایت بین مشتری و مهندس پس از اتمام ساخت و ساز را تامین خواهد کرد.
کمک به طراحی داخلی:
پلان ها به برنامه ریزی عاقلانه فضاهای داخلی قبل از شروع ساخت نیز کمک می کنند. آن ها می توانند برنامه ریزی هایی برای قرار دادن مبلمان همراه با مناظر اطراف ارائه دهند. این کار کمک می کند تا فضاهای باز موجود در محیط داخلی برای گردش آزاد و مناطق مصرف شده برای چیدمان مبلمان محاسبه شود. بنابراین می توان متناسب با چیدمان و طراحی داخلی مورد نظر کارفرما، پلان مورد نظر را طراحی کرده و فضاهای مورد نیاز را از قبل پیش بینی کرد.(برای شرکت در دوره های طراحی داخلی میتوانید با مشاوران ما در تماس باشید)
راهنمایی آژانس های املاک و مستغلات:
طرح های پلان، به مشاوران املاک کمک می کند تا پروژه ها را با توجه به نیاز مشتری خود به خوبی توضیح دهند. آن ها به راحتی می توانند گردش، محاسبه مساحت فرش، مشخصات و برنامه ریزی فضا را با کمک این طرح ها برای کاربر نهایی یا مشتری خود شرح دهند.
ویژگی های یک پلان خوب
طراحی پلان یک ساختمان، شبیه به نوشتن یک داستان جذاب برای آن بنا است. از این رو، هرچه جزئیات بیشتری در طرح ارائه شود، به درک و تصور بهتر آن برای ارزیابان طرح، کمک خواهد کرد. موارد زیر برخی از مهم ترین ویژگی های یک پلان خوب و موفق هستند:
طراحی دقیق خطوط مالکیت:
زیرساخت ها و ساختمان های نزدیک یک بنا تاثیر قابل توجهی بر طراحی پلان خواهند داشت. از این رو، طرح پلان باید شامل تمام آن اندازه گیری های دقیق باشد. آنچه در اطراف یک ساختمان اتفاق می افتد، مواردی مانند منطقه بندی، ارتفاع ساختمان و نگرانی های مربوط به آتش سوزی را تعیین می کند. طرح پلان، نمی تواند به ملک همسایه تجاوز کند، به همین دلیل است که خطوط بنا باید در طرح پلان، به درستی و به طور دقیق گنجانده شود.
توجه به نام خیابان های اطراف و علائم مربوط به مسیر:
زمانی که نام خیابان های اطراف، در طرح پلان های بازاریابی املاک و مستغلات نشان داده می شوند، می توانند به مشتریان یا خریداران بالقوه در مکان یابی ملک و تعیین مطلوبیت مکان کمک کنند. پلان می تواند به درک اینکه چگونه ترافیک در موقعیت بنا و اطراف آن جریان دارد، کمک بسیاری کند. این نشان می دهد که ساختمان مورد نظر، چه تاثیری بر ترافیک در محل خواهد داشت. بنابراین، نام خیابان ها با تابلوهای ایست، چراغ راهنمایی و علائم بزرگراه و… باید به خوبی در طراحی پلان مورد استفاده قرار گیرد.
فلش تعیین شمال نقشه:
در پلان هایی که برای اهداف قانونی طراحی می شوند، فلش تعیین شمال یا قطب‌نما ضروری است. این کار با وضوح جهت ها، به بازدیدکنندگان کمک می کند تا به خوبی موقعیت را تشخیص دهند. برای مثال، می توانند میزان نور خانه و پنجره های آفتاب گیر را مشخص کنند.
حق ارتفاق:
حق ارتفاق، اشاره به حق عبور یا استفاده از زمین شخص دیگری برای هدفی مشخص، داشته و انواع مختلفی دارد. اما همه آن ها به دیگران اجازه دسترسی یا استفاده از ملک را می دهند. یکی از موارد بسیار رایج آن نیز، حق ارتفاق عام المنفعه است. برای مثال این حق به شرکت های آب و برق اجازه می دهد تا تاسیسات برقی را در زمین یک ملک احداث، نگهداری و تعمیر کنند. عقب نشینی های حق ارتفاق نیز وجود دارد که عبارت اند از فواصل مورد نیاز از حق ارتفاق برای ساختمان ها و … . تخلف از حق ارتفاق می تواند عواقب حقوقی و مالی قابل توجهی داشته باشد. از این رو، تعیین محل دقیق و ابعاد هر حق ارتفاق در پلان، اهمیت ویژه ای خواهد داشت.
توجه به بناهای موجود:
رد پای ساختمان های تجاری، خانه ها، گاراژها و سایر سازه ها، استفاده فعلی و همچنین وجود یا عدم وجود فضایی برای گسترش یک بنا را نشان می دهد. برخی از شهرداری ها، هنگام درخواست مجوز، از مالک یا طراح می خواهند که فواصل بین سازه ها و همچنین فاصله تا خیابان های اطراف و محدوده املاک را به درستی در نظر بگیرند. بنابراین تعیین آن ها در پلان مزیت مهمی محسوب می شود.
محوطه پارکینگ، گذرگاه ها، و پیاده روها:
هنگام ارزیابی پلان پروژه های تجاری، مقامات شهرداری می خواهند بدانند که آیا پارکینگ کافی برای زمین یا هدف مورد نظر ساختمان وجود دارد یا خیر. اندازه پارکینگ و تعداد جای پارک باید به طور دقیق مشحص شود. همچنین باید پارکینگ پیشنهادی، با کدهای محلی مطابقت داشته باشد. به دلیل میزان بالای رواناب تولید شده توسط آبراهه های مجاور، مزارع زهکشی، زمین های کشاورزی و تالاب ها، مسئولان باید فضای پارکینگ برنامه ریزی شده را نیز ارزیابی کنند. تعیین محل دقیق پارکینگ ها، جاده ها و مسیرها، می تواند به بازدیدکنندگان نشان دهند که کجا پارک کنند و چگونه به ساختمان برسند.
توجه به چشم انداز اطراف بنا:
هنگام تبلیغ یک بنا، به تصویر کشیدن مناطق سبز، مناطق جنگلی و سایر ویژگی های چشم انداز اطراف، آن را جذاب تر می کند. مقامات محلی ممکن است تجزیه و تحلیل کنند که یک توسعه پیشنهادی یا تغییر در یک ملک چگونه بر محیط طبیعی اطراف تاثیر می گذارد. این امر در مکان هایی با مناظر تنگ یا قوانین منطقه طبیعی رایج تر است. محوطه سازی اعم از موجود و پیش بینی شده و همچنین اقدامات فرسایش و رواناب باید در نظر گرفته شود. یک طرح پلان خوب هم شامل اندازه گیری و هم نوع عنصر منظره می باشد.
8 گام طراحی پلان ساختمان مسکونی
گام اول: انتخاب طراح
انتخاب طراح مناسب، نخستین و یکی از مهمترین گام ها است. طراحان، طیف وسیعی از خدمات را از طراحی مفهومی گرفته تا طراحی دقیق و مدیریت پروژه ارائه می دهند. آن ها همچنین می توانند تیمی از مشاوران متخصص (به عنوان مثال، مهندس ژئوتکنیک، مهندس سازه، ارزیاب انرژی معتبر، مشاور پایداری، طراح داخلی، و طراح منظر و…) را هماهنگ کنند.
طراحان می توانند در یکی از 2 دسته اصلی قرار می گیرند: معمار یا طراح ساختمان. هر دو دارای اعتبار و مقررات خاص خود هستند و هر دو می توانند پلان ساختمان مسکونی را طراحی کنند. اگر چه معمار ممکن است بتواند طرح های منحصر به فرد و چالش برانگیزتری را نسبت به طراح ساختمان ارائه دهد، اما می تواند گران تر هم باشد. با این حال، سطح مهارت و هزینه، بستگی به طراحی و مهارت فردی دارد.
یک طراح را می توان بر اساس تجربه، صلاحیت ها و ظرفیت نشان داده شده او برای ارائه نوع خانه ای که در نظر دارید و یا برای منطقه آب و هوایی مورد نظر مناسب است، انتخاب کرد. یک طراح خوب که خانه ای با فضای کارآمد و سازگار با آب و هوا تولید می کند، می تواند در کاهش هزینه های ساخت و ساز اولیه (از طریق استفاده کارآمد از فضا و مصالح) و هزینه های مداوم انرژی، صرفه جویی کند. از این رو، طراحی خوب یک سرمایه گذاری هوشمندانه است.
به این منظور می توان مراجعات مشتریان قبلی طراح را جستجو کرده و در صورت امکان از خانه هایی که طراح تکمیل کرده است، بازدید کرد. مالکان ممکن است بخواهند تمام تصمیمات طراحی خانه خود را به طراح و مشاوران محول کنند، یا اینکه به طور کامل در این فرآیند مشارکت داشته باشند. در هر صورت، قبل از انتخاب طراح، باید سطح مشارکت خود را با طراحان در میان بگذارند. سطوح مشارکت مشتری در فرآیند طراحی، می تواند یک منبع اختلاف نظر بین طرفین باشد، بنابراین بهتر است طراحی انتخاب شود که آماده باشد به روشی که مالک در نظر دارد، کار کند. طراح همچنین باید از برنامه ریزی های قابل اجرا و یک رابطه کاری خوب با مقامات دولتی محلی آگاه باشد. در غیر این صورت، باید یک مشاور واجد شرایط را برای مذاکره و مشورت، به همراه داشته باشد.
گام دوم: تجزیه و تحلیل موقعیت
برای انجام یک تحلیل دقیق از نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدها، طراح باید از موقعیت دیدن کند. این به او امکان می دهد که فکر کردن درباره شروع طراحی را شروع کرده و به آب و هوای محلی و ویژگی های خاص مکان توجه کند. در تحلیل موقعیت، توجه موارد زیر می تواند حائز اهمیت باشد:
- آب و هوای محلی
- جهت جغرافیایی
- نقاط نورگیر و موقعیت نسبت به خورشید
- بادهای فصلی غالب
- چشم اندازها ها
- تحت الشعاع قرار گرفتن بنا توسط درختان و ساختمان های موجود و…
- شیب زمین
- نوع خاک (گزارش ژئوتکنیکی)
- خطرات بالاقوه (خطر احتمالی سیل، زلزله، طغیان جزر و مدی و…)
- زهکشی ها
- دسترسی و حمل و نقل
- خدمات (برق، گاز، تلفن، اینترنت، آب، فاضلاب)
پس از اتمام تحلیل اولیه و بازدید از محل، طراح باید راه حل های طراحی ممکنی که از نقاط قوت و فرصت های مکان، بهره می برد و بر نقاط ضعف آن (مانند دسترسی ضعیف خورشیدی) و تهدیدات (به عنوان مثال، لغزش خاک، خطر آتش سوزی) را شناسایی کند. تجزیه و تحلیل اثرات آب و هوایی در این مرحله می تواند مشخص کند که چگونه اقلیم محلی، ممکن است با شرایط آب و هوایی عمومی متفاوت باشد.
گام سوم: تهیه خلاصه، برآورد هزینه و قرارداد
خلاصه ای که در این مرحله تهیه می گردد، باید یک سند زنده باشد که به طور مکرر در طول فرآیند طراحی به عنوان سابقه تصمیمات مورد توافق طرفین قرار گیرد. این طرح همچنین می تواند مبنای پیشنهاد دستمزد طراح باشد. طراحان اغلب هزینه ها را بر اساس هر متر مربع برآورد می کنند. متراژ زمین، یک عامل تعیین کننده اصلی در هزینه ها است، اما متغیرهای دیگری شامل مقدمات (به عنوان مثال، حق الزحمه شورا، ژئوتکنیک و مهندسان)، سختی زمین (به عنوان مثال، شیب، دسترسی، خطر آتش سوزی، قرار گرفتن در معرض باد)، سیستم ساخت و ساز مورد استفاده، تعداد طبقات و اندازه ان ها، مناطق مرطوب (حمام، لباسشویی و آشپزخانه)، خدمات (هزینه آب، فاضلاب و تامین انرژی) و دسترسی (به عنوان مثال، ساخت و ساز رانندگی، مسافت حمل و نقل مواد، زمان سفر برای تجارت)، نیز وجود دارد که بر برآورد هزینه اثر می گذارد.
طراح باید بودجه اولیه را در پرتو خلاصه ارائه شده، بررسی کند تا مشکلات احتمالی را شناسایی کرده و استراتژی هایی برای مقابله با آن ها پیشنهاد دهد. او همچنین باید هزینه های شاخصی را برای هر ویژگی طراحی پایدار در خلاصه ارائه دهد و موارد اضافی را که ممکن است با موقعیت زمین یا آب و هوای آن مرتبط باشد، توصیه کند. اگرچه طراحان اطلاعاتی را در مورد محدوده هزینه های احتمالی ارائه می دهند، با این حال، اغلب، به دلیل طیف گسترده ای از متغیرهای خارج از کنترل آن ها، مسئولیت هزینه نهایی پروژه را نمی پذیرند. حتی برآورد ارائه شده توسط سازنده، اگرچه بر اساس اطلاعات دقیق تر است، می تواند به دلیل شرایط پیش بینی نشده مانند تغییرات در هزینه ها، که ممکن است در طول ساخت و ساز رخ دهد، تغییر کند. خرید یک پلان آماده، می تواند اطمینان بودجه را افزایش دهد اما انعطاف طراحی را کاهش خواهد داد.
گام چهارم: طرح های مفهومی
طراحان اغلب چندین طرح مفهومی را برای انتقال ایده های خود آماده می کنند و به خریدار یا مالک اجازه می دهند تا آن ها را بر اساس خلاصه ارائه شده، ارزیابی کنند. این طرح ها می توانند از یک طرح ساده تا مفاهیم تشکیل شده از فرم و ترتیبات فضایی متغیر باشند. این طرح های مفهومی، باید از چندین دیدگاه تجزیه و تحلیل شده باشند. از جمله موارد زیر:
- اصول طراحی غیرفعال (سازگاری طرح با آب و هوای منطقه)
- فضا و چیدمان (استفاده از فضا به نحو احسن)
- جذابیت ظاهری (سازگای با سلیقه مخاطب)
طرح های مفهومی باید سیستم های ساخت و ساز را در نظر بگیرند، با این حال، نباید آن ها را غیر منعطف کنند، مگر اینکه جزء اصلی خلاصه قبلی باشند. ورود یک مشاور پایداری ساختمان یا ارزیاب انرژی معتبر می تواند در این مرحله بسیار مفید باشد تا اطمینان حاصل شود که هر فرصتی برای دستیابی به عملکرد حرارتی در سطح بالا به خوبی در نظر گرفته دشه است. در این مرحله، طراحی هنوز بسیار انعطاف پذیر است. این امر علاوه بر سهولت کار، هزینه کمتری برای گرمایش و سرمایش خانه در بر خواهد داشت.
گام پنجم: توسعه طرح اولیه
پس از اینکه مالک یا خریدار، طرح مفهومی مورد نظرش را انتخاب کرد، طراح مفهوم را در یک طرح اولیه توسعه می دهد. می توان بیش از یک مفهوم را به این روش توسعه داد، اما هر مفهوم اضافی توسعه یافته ممکن است هزینه های طراحی را افزایش دهد. اغلب طراحان در این مرحله پیشنهاد را با برنامه ریزان و بازرسان شورا در میان می گذارند تا مسائلی را که نیاز به حل و فصل دارند، شناسایی کنند.
پلان کف و بدنه ساختمان:
در این مرحله، طراحی شامل ترتیبات اولیه اتاق ها، اندازه و جهت باز شدن پنجره ها، نشان دادن جریان داخلی-خارجی، چیدمان مبلمان و انتخاب اولیه سیستم های ساخت و ساز است. در این مرحله، زمانی زیادی صرف تجسم خانه خواهد شد تا در ان مشکلات طرح اولیه برطرف شده و به ایده آل نزدیک گردد.
در اینجا طراحان از برنامه های طراحی به کمک کامپیوتر مانند اتوکد ٬ سالیدورک و کتیا استفاده می کند تا به کمک آن طرح را قابل تجسم تر کنند. آن ها مخاطب را قادر می سازند تا مدل سه بعدی طرح را مشاهده کند. برخی از برنامه های دقیق تر نیز این امکان می دهد تا نفوذ نور خورشید و سایه ها نیز قابل مشاهده باشند.
بهینه سازی حرارتی:
طرح رتبه بندی انرژی خانه، ابزارهای رتبه بندی انرژی خانه مبتنی بر رایانه را ارائه می کند که برای پیش بینی عملکرد محیطی و مدل سازی مزایای عملکرد حرارتی، شماره پنجره، اندازه، قرارگیری و جهت گیری، و همچنین سطوح مختلف جرم در ساختمان های مختلف استفاده می شود. طراحان از چنین ابزارهایی برای هدایت طراحی با درگیر کردن یک ارزیاب انرژی واجد شرایط استفاده می کنند که می تواند عملکرد حرارتی طراحی را تضمین کرده و بهبودهایی را توصیه کند. این کار به بهینه سازی گرمایش و سرمایش فضا کم شایانی خواهد کرد و مصرف انرژی را کاهش خواهد داد.
نهایی کردن و محوطه سازی:
در این مرحله پرداخت های خارجی و داخلی در نظر گرفته می شود. طراحان می توانند از این فرصت برای شناسایی مواد با منبع پایدار با اثرات زیست محیطی کم چرخه استفاده کنند. همچنین آماده سازی طراحی مناظر و محوطه ها، در این جا می تواند آغاز گردد. محوطه سازی نقش بسیار مهمی از جمله سایه زدن ساختمان یا پنجره ها، منحرف کردن نسیم، ایجاد فضاهای تفریحی، افزایش جذابیت بصری، تضمین حریم خصوصی و صرفه جویی در آب را خواهد داشت.
گام ششم: طراحی نهایی
در این مرحله طراحف تمام جنبه های طراحی را نهایی کرده و آن را به امضای شفارش دهنده می رساند. تغییرات ایجاد شده پس از امضای این مرحله می تواند به هزینه های طراحی اضافه کند. در اینجا انتخاب دکوراسیون داخل و لوازم خانگی به پایان می رسد و طراحی مناظر نهایی می شود. طراحی نهایی اغلب زمانی است که مازاد بودجه احتمالی آشکار می شود و سپس کاهش هزینه انجام می شود. در این مرحله ممکن است فشاری برای حذف ویژگی های طراحی پایدار وجود داشته باشد.
گام هفتم: برنامه ریزی و تصویب طرح نهایی
هنگامی که هر دو طرف از طرح راضی بودند، نقشه های نهایی برای تصویب به مراجع مربوطه ارائه می شود تا قبل از شروع ساخت و ساز، تایید برنامه ریزی و تایید ساخت اخذ شود.
گام هشتم: جزئیات طراحی
در این مرحله جزئیات طراحی و ساخت نهایی و مستند می شود. این جزئیات شامل موارد زیر است:
- نقشه های کاری (جزئیات نحوه ساخت طرح)
- مشخصات مواد، استانداردها، تکمیل و محصولات مورد استفاده
- طراحی مهندسی و صدور گواهینامه
نحوه ترسیم پلان ساختمان مسکونی
همانگونه که گفتیم پلان ها می توانند دو بعدی باشند و با دست ترسیم شوند یا از نرم افزار طراحی سه بعدی برای ترسیم تمام ویژگی های معماری استفاده شود. چه برای ترسیم پلان زمین با دست یا نقشه برداری آن در نرم افزار کامپیوتری، مراحل زیر برای ایجاد پلان مناسب باید طی شود:
- منطقه مورد نظر خود را انتخاب کنید. برای شروع، باید نوع پلانی را که قصد طراحی آن را دارید، بدانید. اینکه آیا برای یک اتاق تک نفره در حال طراحی هستید یا کل پلان کف را طراحی می کنید؟ در صورتی که یک ساختمان کامل را انجام می دهید، هر طبقه باید طرح مجزای خود را داشته باشد.
- ابعاد زمین مورد نظر را بشناسید. اگر در حال ایجاد یک پلان کف برای یک ساختمان موجود هستید، باید پیش از طراحی اندازه گیری های دقیقی از فضا انجام شود. اگر برای ساختمانی که هنوز وجود ندارد، پلان موقعیت طراحی می کنید، باید قبل از کشیدن دیوارها یا اضافه کردن ویژگی ها، ابعاد کل فضایی را که با آن کار می‌کنید بدانید تا مطمئن شوید که فضای کافی برای آن دارید.
- طراحی را با مداد شروع کنید. اگر پلان زمین را با دست ترسیم می کنید، علامت گذاری های خود را روشن و قابل پاک کردن نگه دارید. همچنین می توانید از کاغذ گراف برای راهنمایی دقیق تر طرح های خود استفاده کنید.
- طرح را به مقیاس بکشید. پلان های کف را باید در مقیاس طراحی کرد تا به پیش نمایش دقیقی از ظاهر نهایی بنا کمک کند. توجه داشته باشید که قبل از تهیه پیش نویس، نسبت ها باید به درستی تبدیل شده باشند.
- ویژگی ها را با مختصر نویسی صحیح علامت گذاری کنید. از علامت گذاری ها، اختصارات یا نمادهای صحیح برای پلان خود استفاده کنید. در حالی که می توانید هر چیزی را که برایتان راحت تر است بنویسید، چند خلاصه یا تصویر متداول وجود دارد که اجرای طرح شما را برای معماران و طراحان آسان تر می کند. به عنوان مثال، دیوارهای بیرونی خود را با خطوط تیره تر و ضخیم تر از دیوارهای داخلی خود علامت بزنید. پنجره ها با مجموعه ای از خطوط دوتایی نشان داده می شوند، در حالی که قوس ها جهت حرکت درب ها را نشان می دهند. WC به عنوان مخفف water wart، مکان و چیدمان حمام و سرویس بهداشتی را نشان می دهد و HW مخفف hot waterنشانگر مکان قرارگیری آبگرمکن است.
- فضایی هایی را برای چیدمان مبلمان، قفسه های کتاب و وسایلی مانند کمد دیواری، واحدهای تهویه مطبوع، سیم کشی و پریزها اختصاص دهید. به مکان آن ها در اتاق و میزان فضایی که آن ها اشغال می کنند نیز باید توجه کرد. گنجاندن این اطلاعات می تواند به شما کمک کند تا بفهمید که آیا هر یک از این موارد سایر ویژگی ها را مسدود یا مهار می‌کند یا خیر.
- توجه داشته باشید که پنجره ها به کدام سمت هستند. نور طبیعی یک نکته مهم برای هر فضایی است. از این رو، باید بدانید که آیا پنجره های رو به شمال، شرق، جنوب یا غرب هستند، زیرا می تواند تفاوت زیادی در ظاهر اتاق و رنگ ها و طرح هایی که انتخاب می کنید، در طول روز ایجاد کند. می توانید از نماد جهت نمای قطب نما برای جهت دهی طرح خود استفاده کنید.
- در ادامه می توانید بسته به نوع پلانی که طراحی می کنید، ارتفاع یا مناظر اطراف را نیز به آن اضافه کنید.
سوالات متداول
- آیا پلان موقعیت با طرح کف متفاوت است؟
تمایز بین پلان موقعیت و پلان کف ممکن است کمی گیج کننده باشد. باید گفت که این دو پلان متمایز اند، زیرا اولی یک نمای هوایی کامل از کل بنا را ارائه می دهد، در حالی که دومی ردپای واقعی ساختمان، از جمله دیوارهای داخلی و ویژگی های آن را نشان می دهد. در بیشتر موارد، پلان کف در نقشه موقعیت گنجانده نمی شود، مگر اینکه تغییری در بنا ایجاد شود که بر ردپای خانه اثر بگذارد. در حالی که پلان کف فقط یک نمودار مقیاس شده است، پلان موقعیت تمام اطلاعات موجود در خطوط دارایی، از جمله توپوگرافی را نیز نمایش می دهد.
- مزایای پلان موقعیت چیست؟
پلان موقعیت یک ابزار ارتباطی مهم بین کارفرما، سازنده و معمار است که نقشه جامع موقعیت ساخت و ساز، اطلاعاتی در مورد مشخصات منطقه و همچنین تجزیه و تحلیل فنی سازه و اندازه‌گیری های محاسباتی دقیق مورد نیاز در محل را در اختیار کاربر نهایی قرار می‌دهد.
- انواع مختلف پلان های ساختمانی چیست؟
پلان موقعیت، پلان کف، پلان برش خورده، پلان ارتفاع و پلان منظره، برخی از انواع اصلی پلان های ساختمانی هستند.
- تفاوت بین پلان موقعیت و Plot Plan چیست؟
تفاوت بین این دو پلان اندک است. Plot Plan یک نقشه مهندسی است که در مقیاس مناسب، بلوک های فرآیند، بلوک های ابزار، بلوک های ساختمانی، جاده ها و اتصال قفسه لوله یک مکان یا پروژه پیشنهادی را به تصویر می کشد. اما پلان موقعیت یک نمای از بالا است که تمام امکانات را نشان می دهد. همچنین برخی از امکانات مرتبط مهم مانند جاده ها، دسترسی اصلی و… نیز در آن وجود دارد. پلان موقعیت یک تصویر بزرگتر از محل انتخابی مربوطه برای ساختمان است که نشان می دهد قطعه دقیقا کجا است و در رابطه با سایر موارد جغرافیایی اطراف مانند رودخانه ها، جاده ها، زمین ها، سواحل دریا و… چه موقعیتی دارد.
